Μαθηματική Λογοτεχνία

Από Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου ξεκινάει αφιέρωμα της δανειστικής Βιβλιοθήκης του γυμνασίου μας στη "Μαθηματική Λογοτεχνία". Υποθέσεις, Θεωρήματα και αποδείξεις μπλέκουν με μυθιστορηματικό τρόπο και κινούνται στο μαγικό κόσμο των Μαθηματικών.
Για ξεκίνημα θα υπάρχουν διαθέσιμοι για δανεισμό οι παρακάτω τίτλοι:

-Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΤΕΥΚΤΡΟΣ
-Τα αστέρια της Βερενίκης ΓΚΕΤΖ ΝΤΕΝΙ
-Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα ΧΑΝΤΟΝ ΜΑΡΚ
-Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ ΔΟΞΙΑΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
-Υπατία ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
-Το θεώρημα του παπαγάλου ΓΚΕΤΖ ΝΤΕΝΙ
-Ποιος σκότωσε τον κύριο Χ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ
-Ο μέτοικος και η συμμετρία ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΤΕΥΚΤΡΟΣ
-Μιλώντας στην Άννα για τα Μαθηματικά ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΤΕΥΚΤΡΟΣ

"Γράμμα από την Οδησσό" της Ζωρζ Σαρή

Από την Αγγελάκη Φιλίππα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Ο πόλεμος αναγκάζει τον Χριστόφορο, έλληνα που εργάζεται στην Οδησσό ως καθηγητής γαλλικών, να αφήσει την οικογένειά του στη Γαλλία και να επιστρέψει μόνος για να μη χάσει τη δουλειά του. Η κόρη και η σύζυγός τους θα τον συναντούσαν όταν θα τελείωνε ο πόλεμος και η διαδρομή θα ήταν πάλι ασφαλής. Για να καταπολεμήσει τη μοναξιά και τη θλίψη του ο Χριστόφορος γράφει γράμματα στην πολυαγαπημένη του γυναίκα περιγράφοντας της τη ζωή του χωρίς εκείνη, γράμματα που πιθανόν ποτέ δε φτάσουν στα χέρια της λόγω της ανεπαρκούς επικοινωνίας. Όταν οι συνθήκες τον αναγκάσουν να σταματήσει να γράφει γιατί οι ίδιες του οι πράξεις τον ντροπιάζουν, τότε θα χάσει το μοναδικό τρόπο που είχε για να είναι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του.
Η αφήγηση ξεκινά στα τέλη του 1914 και εκτυλίσσεται κυρίως στην Οδησσό, στο σχολείο που διδάσκει γαλλικά ο Χριστόφορος, στο μικρό καμαράκι του που περνάει τις ώρες της μοναξιάς γράφοντας, στο σπίτι της Ιρίνα Κάρλοβα καθηγήτριας των ρωσικών όπου πήγαινε αρχικά για να κάνει μαθήματα και στη συνέχεια ως εραστής της καθώς και στο Παρίσι όπου ζούσε για να ένα διάστημα ο Χριστόφορος μαζί με την οικογένειά του.
Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα ιδιαίτερα μια φράση του Χριστόφορου σε ένα γράμμα προς τη γυναίκα του Ελίζα όπου την παρακαλούσε να τον συγχωρέσει για τα περιττά έξοδα που έκανε πίνοντας ένα ποτήρι τσάι και τρώγοντας δύο παξιμάδια (από αυτά αποτελούνταν το γεύμα του) σε ένα τεϊοποτείο αντί για το σπίτι του όπου είχε άφθονο τσάι. Ήταν τόσο αυστηρά περιορισμένα τα έξοδα που επέτρεπε ο Χριστόφορος στον εαυτό του προκειμένου να μη καθυστερήσει τον ερχομό της συζύγου του!
Στο βιβλίο ταυτίζομαι περισσότερο με τη Ελίζα γιατί είναι ειλικρινής, της αρέσει να βοηθάει τους ανθρώπους ου έχουν ανάγκη και είναι φεμινίστρια και λογική, όπως θέλω να πιστεύω πως είμαι και εγώ.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Μαουτχάουζεν" του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Από τον Γιάννη Κοντεκά
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Θέμα του βιβλίου είναι τα βασανιστήρια των κρατουμένων στο Μαουτχάουζεν και η απελευθέρωσή τους από τους Αμερικανούς. Πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο συγγραφέας ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στη Γερμανία κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ 1943 και 1945 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν.
Το τεράστιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν οι Γερμανοί φαίνεται στη φράση "Από μια πρώτη καταμέτρηση είδαμε πως στο Μαουτχάουζεν είχαν εξοντωθεί κοντά 240.000 κρατούμενοι. Όσοι γλιτώσαμε είμαστε περίπου 30.000 - ένας στους εννιά. Η τύχη του καθενός από μας ήταν κυκλωμένη από 8 θανάτους.". Επίσης μια ιδιαίτερα δυνατή στιγμή στην αφήγηση είναι όταν ο συγγραφέας λέει ότι για επιβιώσει κάποιος στο Μαουτχάουζεν έπρεπε να έχει "μια κρούστα τρέλας γύρω από το μυαλό του".

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Κρίμα και άδικο" της Ζωρζ Σαρή

Από την Κατερίνα Ψαρουδάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή της Κορτέσας μαζί με την κόρη και τα εγγόνια της. Όλα συμβαίνουν στον Πλατανιά Φθιώτιδας μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Με εντυπωσίασε η φράση: "Στηρίχθηκε στο μπράτσο της Άννας. Όχι πως δε τη κρατούσαν τα πόδια της. Ήθελε να νιώσει τη ζεστασιά του κορμιού της φίλης της.Γιατί προτίμησε τη φίλη της από τα εγγόνια της και από τη γυναίκα του γιου της."
Ένιωσα λύπη για το χαμό του γιου της Κορτέσας και αδικία γιατί αγαπούσε περισσότερο το μικρό της εγγονό.
Κατέληξα ότι η ζωή σου χαλάει πάντα τα σχέδια και άνω από όλα είναι η Αγάπη. Νικάει τα πάντα.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ" της Άννα Φρανκ

Από την Πάολα Κριεμάδι
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το θέμα του βιβλίου είναι η καταγραφή από την Άννα των δυσχερών συνθηκών, όταν οι ναζί εισβολείς κορύφωσαν τους διωγμούς κατά των Εβραίων το 1942. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στο σπίτι των Φρανκ και αργότερα σε μια αποθήκη όπου κρύβονται μαζί με άλλη μια οικογένεια Εβραίων μεταξύ του 1942 και του 1944.
Με εντυπωσίασε η φράση "Δεν τις αγαπώ, παρά μόνο γιατί είναι μητέρα μου και αδερφή μου" χωρίς να καταλαβαίνω τα συναισθήματά της. Στεναχωρήθηκα για τις συνθήκες ζωής στις οποίες ζούσαν και πόσο άδικα πέθαιναν οι άνθρωποι.
Ταυτίζομαι με την Άννα Φρανκ που επιλέγει να γράφει αντί να διαβάζει. 

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ο μικρός πρίγκιπας" του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ

Από την Κατερίνα Αυγουσιανάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το αεροπλάνο ενός πιλότου χαλάει και αναγκάζεται να κατέβει στον πλανήτη προκειμένου να το φτιάξει. Εκεί συναντά τον μικρό πρίγκιπα και γίνονται φίλοι . Στον μικρό πρίγκιπα αρέσει να επισκέπτεται καινούργιους πλανήτες όπου συναντά πολλά πρόσωπα όπως τον ματαιόδοξο με το περίεργο καπέλο, τον μεθύστακα, τον απασχολημένο άνθρωπο κτλ. Η αφήγηση εκτυλίσσεται σε διάφορους πλανήτες σε ακαθόριστο χρόνο.
 Εντυπωσιάστηκα από τη φράση "Όμως τα μάτια είναι τυφλά. Πρέπει να ψάχνεις με την καρδιά.". Μου άρεσε που μικρός πρίγκιπας πεταγόταν από τον ένα πλανήτη στον άλλο και συναντούσε διαφορετικά πρόσωπα.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Με μολύβι φάμπερ Νο2" της Άλκης Ζέη

Από την Αγγελάκη Φιλίππα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο αποτελεί μια αυτοβιογραφία της συγγραφέα, Άλκης Ζέη. Περιγράφει τα πρώτα χρόνια της ζωής της με τον παππού και τη θεία της, μέχρι να αναρρώσει η μητέρα της, στη συνέχεια την επιστροφή της στην Αθήνα, τη σχέση της με τους γονείς και την αδερφή της, τη σχολική ζωή της,τις φίλες της και ιδιαίτερα την κολλητή της Ζωρζ Σαρή επίσης συγγραφέα, τη Ζωή της κατά τη γερμανική κατοχή και τη Χούντα, τη γνωριμία της και στη συνέχεια το γάμο της με το Γιώργο, τις ελπίδες και τα όνειρά της.
Κεντρικοί ήρωες είναι η ίδια η Άλκη Ζέη, η αδερφή της η Λενούλα, η μητέρα της Έλλης και ο πατέρας της, η δυναμική θεία της Διδώ Σωτηρίου, σύζυγος του αδερφού του πατέρα της Κλέωνα, η κολλητή της Ζωρζ, η καθηγήτριά της και επικεφαλής της ομάδας κουκλοθέατρου για την οποία έγραψε θεατρικά η Άλκη, το αγόρι της ο Γιώργος και το αγόρι της αδερφής της ο Νίκος Γκάτσος.
Όλα συμβαίνουν στην Αθήνα πριν και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, τη Χούντα και ένα διάστημα στο οποίο η Ελλάδα ήταν ελεύθερη.
Ιδιαίτερα με συγκίνησε μια φράση της Άλκης όταν αναφερόμενη στη φίλη της, Ζωρζ,είπε: "Η Ζωρζ μια ζωή με περίμενε. Σε σταθμούς, σε αεροδρόμια, σε στάσεις λεωφορείων ...μόνο τώρα δε με περίμενε κι έφυγε..." εννοώντας το θάνατο της Ζωρζ το 2012.
Απογοητεύτηκα όταν γκρεμίζονται τα όνειρα της Άλκης με την απόφαση να μην πάνε στο Παρίσι έπειτα από το γάμο της με το Γιώργο. Συγκινήθηκα από την αυτοθυσία και την αυταπάρνηση των πρωταγωνιστών μένοντας άφωνη πολλές φορές από τη γενναιότητα, τον ηρωισμό και την αποφασιστικότητά τους. Αγανάκτησα από τις συνθήκες ζωής της εποχής. Θαύμασα τη θεία της Άλκης, Διδώ, για τη γενναιότητα, το δυναμισμό, την εφευρετικότητα αλλά και τις πεποιθήσεις και την ανεξαρτησία της.
Αυτό που μου μένει στο τέλος του βιβλίου είναι ότι πρέπει να αντιστέκεσαι στους καταπιεστές, όπως έκαναν πολλές φορές οι ήρωες του βιβλίου, αλλά επίσης να ακολουθείς τα όνειρά σου κα να μην απογοητεύεσαι αν αυτά δεν πραγματοποιούνται άμεσα.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ματωμένα χώματα" της Διδώς Σωτηρίου

Από την Αγγελάκη Φιλίππα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το θέμα του βιβλίου κατά τη γνώμη μου είναι η έχθρα και το μίσος που ξέσπασε ανάμεσα σε δυο λαούς που επί αιώνες ζούσαν ειρηνικά, σαν αδέρφια και κατέληξε σ΄ατέλειωτο πόλεμο με βαριά αντίποινα και από τις δυο πλευρές που είχε ως αποτέλεσμα μια από τις μεγαλύτερες σφαγές τς ιστορίας. Είναι επίσης οι δοκιμασίες που υπέμειναν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας που μπήκαν στο στόχαστρο -άθελά τους εξαιτίας της εξουσίας και της δύναμης που είχαν αποκτήσει στο εμπόριο- και υπέφεραν τα πάνδεινα από τους Τούρκους αδερφούς τους. 
Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου λέγεται Μανώλης και ζει σ΄ένα χωριό στη Μικρά Ασία, κοντά στη Σμύρνη με την οικογένειά του δηλαδή τη μητέρα του, την αδερφή και τ΄αδέρφια του (ο πατέρας του πεθαίνει στην αρχή της διήγησης).
Η αφήγηση εκτυλίσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα, αρχικά στο χωριό του Μανώλη, το Κιρκιτζέ. Στη Σμύρνη όπου είχε πάει να μαθητεύσει νεότερος κοντά σε έμπειρους εμπόρους και μαγαζάτορες προκειμένου να μάθει το επάγγελμα. Επίσης στα διάφορα στρατόπεδα που υπηρέτησε ο Μανώλης ως  στρατιώτης άλλοτε του τουρκικού και άλλοτε του ελληνικού στρατού.
Με εντυπωσίασε μια φράση που είπε σαβανώτρα όταν είχε πάει να σαβανώσει το μωρό της μητέρας του που πέθανε :Αχ, τι ωραίο λειψανάκι! Μακάρι να ήταν δικό μου το μωρό".
Το βιβλίο τελειώνει με την απόδραση του Μανώλη και του φίλου του Πάνου από τη φάλαγγα των Ελλήνων και Ποντίων αιχμαλώτων που θα πήγαιναν να επισκευάσουν όσα κατέστρεψαν, ενώ η Ελλάδα νικούσε το πόλεμο. Σ΄αυτή τη τρομερή πορεία, εκατοντάδες άνδρες δολοφονούνταν σε κάθε τουρκοχώρι ως αντίποινα των Τούρκων για τις οικογένειες και τις περιουσίες που έχασαν. Μου προκαλεί λύπη το γεγονός ότι δυο λαοί που ζούσαν σαν αδέρφια κατέληξαν να σφάζονται μεταξύ τους ια να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των ισχυρών. Επίσης συμπόνοια για τους δυο λαούς γιατί έχασαν τόσα πολλά σ΄έναν ανώφελο πόλεμο που δεν επιθυμούσαν. Σε ατομικό επίπεδο νιώθω θαυμασμό για την τόλμη και τη γενναιότητα Μανώλη, αλλά και τη μεγαλοψυχία του, γιατί ποτέ δε συμμετείχε στα αντίποινα των συμπατριωτών του παρόλο που είχε χάσει πολλούς συγγενείς και φίλους σ΄αυτόν τον πόλεμο.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ε.Π." της Ζωρζ Σαρή

Από την Περογιάννη Γιάννα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το θέμα του βιβλίου είναι οι σχέσεις των μαθητριών σ΄ένα γυμνάσιο θηλέων. Υπάρχει μια διευθύντρια η οποία φωνάζει πάρα πολύ στις διάφορες ζαβολιές που κάνουν τα κορίτσια. Επίσης οι μαθήτριες κάνουν αταξίες, κάνουν όνειρα για το αύριο το οποίο θα είναι γεμάτο χαρές και χειροκροτήματα και τα κορίτσια θα είναι Ενωμένες για Πάντα. Πρωταγωνιστούν η Ζωρζ, η Άλκη και τα άλλα κορίτσια από τη σχολή θηλέων. Επίσης η Κα Ερασμία και η δεσποινίς Κλάρα.
Κυριαρχεί η φράση "ΕΠ, ΕΠ. Εμείς ενωμένες για πάντα σε θάνατο και ζωή". Ένιωσα συγκίνηση διότι τα κρίτσια ήταν πολύ αγαπημένα.
Ταυτίζομαι με τη Ζωρζ γιατί δε θέλω να απομακρύνω τις φίλες μου.

 *Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου" της Άλκης Ζέη

Θέμα του βιβλίου είναι η ζωή ενός παιδιού που το έλεγαν Πέτρο κατά το 2ο παγκόσμιο Πόλεμο. Εκτός από τον Πέτρο, πρωταγωνιστούν η Αντιγόνη και ο Σωτήρης. Τα γεγονότα διαδραματίζονται στην Αθήνα στα χρόνια του 2ου παγκοσμίου πολέμου.
Με εντυπωσίασε η φράση "όλα πέρασαν σαν αστραπή. Το πιστόλι που έβγαλε ο Γιάουρτερ, η στριγκλιά του Σωτήρη κι ο Σωτήρης ένα κουβαράκι τοσοδά καταμεσής στο δρόμο" γιατί περιγράφει πως ένας άνδρας μπορεί να σκοτώσει εν ψυχρώ ένα παιδί. Νιώθω λύπη για τις συνθήκες που επικρατούσαν και ανακούφιση επειδή εγώ τώρα δε ζω έτσι.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι τα άσχημα κάποια στιγμή θα περάσουν και ότι δε πρέπει να χάνουμε τις ελπίδες μας.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Το ψέμα" της Ζωρζ Σαρή

Από τον Ζίφκο Διαμάντεφ
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο αναφέρεται στο ψέμα της Χριστίνας, η οποία λέει πολλά για να καλύψει αυτό που την βασανίζει. Πρωταγωνιστούν η Χριστίνα, ο θείος Γιώργος, η Ρέα και ο κύριος Μηνάς. Τα γεγονότα συμβαίνουν στην Αθήνα στα μέσα του 20ου αιώνα.
Η φράση "να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω" με εντυπωσίασε επειδή ήθελε να διορθώσει τα λάθη της και τα ψέματά της. Καταλήγω ότι καλύτερα να είμαστε ειλικρινείς και να μη καλύπτουμε την αλήθεια με ψέματα.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα" της Άλκης Ζέη

Από την Πρώιμου Ναταλία
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το θέμα του βιβλίου είναι τα γεγονότα του ΄40 έως ΄70 στην Ελλάδα που τα διηγείται μια κομμουνίστρια που έφτασε ως τη Τασκένδη για να ξαναβρεί τον αρραβωνιαστικό της. Κεντρικοί ήρωες είναι η Δάφνη με το ψευδώνυμο "Ελένη" και ο αρραβωνιαστικός της ο Αχιλλέας. Η "Ελένη" αφηγείται αναδρομικά από το Παρίσι για την τριακονταετία από το ΄40 έως το ΄70. θυμάται όταν ήταν μέλος της αντικατοχικής οργάνωσης, τη φυλάκισή της, τις μέρες που πέρασε σε Ρώμη Παρίσι, Τασκένδη και Μόσχα.
Με εντυπωσίασε η φράση "Όσο πιο στεναχωρημένος είσαι τόσο πιο καλά να ντύνεσαι". Φαίνεται ότι τότε είχε μεγάλη σημασία η τιμή, η περηφάνια και η αξιοπρέπεια, κάτι που δεν είναι τόσο έντονο σήμερα.
Ένιωσα περηφάνια για τους Έλληνες γιατί όταν είναι ενωμένοι μπορούν να καταφέρουν σπουδαία πράγματα αλά και απογοήτευση γιατί είναι ικανοί να σκοτώσουν φίλους τους μόνο και μόνο γιατί έχουν διαφορετικές ιδέες απ΄αυτούς.
Αποκομίζω ότι αν είμαστε αποφασισμένοι- όπως η Ελένη ήταν αποφασισμένη να βρει το Αχιλλέα- μπορούμε να τα καταφέρουμε. Επίσης πρέπει καμιά φορά να αφήσουμε και τα συναισθήματά να μας οδηγήσουν γιατί μπορεί να βρούμε την αληθινή αγάπη.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Κρίμα κι άδικο" της Ζωρζ Σαρή

Από την Ρένα Χαραμπίδη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το θέμα του βιβλίου είναι η απόφαση που παίρνει η Κορτέσα, δηλαδή να πάει στην Ολλανδία για να βοηθήσει το γιο της με το εστιατόριο που θέλει ν΄ανοίξει. Όμως υπάρχουν μερικοί λόγοι που την εμποδίζουν να το κάνει αυτό. Στο μυθιστόρημα πρωταγωνιστούν η Κορτέσα, ο Δημήτρης, ο Ηλίας, ο Θέμης, ο Γιάννης, η Αλεξάνδρα, η Χέλεν και η Μαρία. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στον Πλατανιά της Φθιώτιδας και στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας το 1990.
Η φράση που με εντυπωσίασε είναι "για σένα χαμογελούσα μάνα" που λέει ο Δημήτρης και δείχνει πόσο αγαπούσε τη μάνα του την Κορτέσα. Στο τέλος μένει η προσπάθεια που πρέπει να κάνουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Σοφία" της Ζωρζ Σαρή

Από την Δασκαλάκη Αντωνία
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Θέμα του βιβλίου είναι το τεράστιο πρόβλημα όταν ανήλικα παιδιά αναγκάζονται να δουλέψουν και στερούνται τη μόρφωση και την εκπαίδευση. Μας παραδειγματίζει με τη Σοφία που από τη Βαγία πήγε στην Αθήνα στο σπίτι των Πολυχρονιάδη με σκοπό να την "υπηρετεί" αλλά ήταν τυχερή και η οικογένειά της έδωσε την ευκαιρία της εκπαίδευσης.
Η κεντρική ηρωίδα είναι η Σοφία και η αφήγηση εκτυλίσσεται στην Αθήνα και στη Βαγία της Αίγινας στις αρχές του 20ου αιώνα.
"Τουλάχιστον πάρε κανένα κοριτσάκι από το χωριό, ένα ορφανό, να σου σκουπίζει, να τρέχει στον μπακάλη, να σου ποτίζει, οι γλάστρες σου μαράθηκαν, κρίμα ...". Αυτή η φράση με εντυπωσίασε γιατί οι άνθρωποι εκείνη την εποχή θεωρούσαν φυσιολογικό τη δουλεία των ανήλικων. Αντίθετα σήμερα, στην Ελλάδα είναι σπάνιο να έχεις δουλάκι γιατί ευτυχώς δίνεται η ευκαιρία της δωρεάν εκπαίδευσης και τα παιδιά μορφώνονται.
Μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου νιώθω λύπη γιατί τόσα παιδιά περνούσαν τη ζωή τους δουλεύοντας σκληρά και γιατί οι γονείς τους αναγκάζονταν να τα "παρατήσουν" στέλνοντάς τα να δουλέψουν. Επιπλέον νιώθω χαρά γιατί η Σοφία μέσω της οικογένειας Πολυχρονιάδη καθώς και με τα ιδιαίτερα χαρίσματά της, ξεκίνησε την εκπαίδευσή της.
Καταλήγω ότι οι άνθρωποι για να έχουν καλές χέσεις μεταξύ τους δεν έχει σημασία αν είναι πλούσιοι ή φτωχοί.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ε.Π." της Ζωρζ Σαρή

Από την Ψωμά Χριστίνα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Στο βιβλίο πρωταγωνιστεί ένα κορίτσι του οποίου ο πατέρας είναι καθηγητής Γαλλικών σε γυμνάσιο θηλέων με μια πολύ αυστηρή διευθύντρια. Παρουσιάζονται οι φιλίες του στο γυμνάσιο με τα άλλα κορίτσια, γεμάτες όνειρα, ζαβολιές και τσακωμούς καθώς και ο όρκος τους να μείνουν "Ενωμένες για Πάντα".
Η αφήγηση εκτυλίσσεται πριν το Β΄παγκόσμιο πόλεμο σε σχολή θηλέων στην Αθήνα.
Τα συναισθήματά μου στο τέλος είναι θετικά για τη σύνδεση της Άλκης με τη Ζώρζ. Καταλαβαίνω ότι σε μια ηλικία αθωότητας τα κορίτσια αλληλοστηρίζονταν και συνδέονταν με μοναδικό τρόπο.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Κρίμα κι άδικο" της Ζωρζ Σαρή

Από την Αδαμίδη Μάγδα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*



Το θέμα του βιβλίου είναι η αγάπη μιας μάνας για το παιδί της και η ανάγκη της να το δει, καθώς και η στοργή της ίδιας γυναίκας για το μικρό εγγόνι της.
Οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου, είναι η μητέρα και η γιαγιά, γριά Κορτέσα, το εγγόνι της ο μικρός Ηλίας και ο γιος της, ο Δημήτρης που είναι μετανάστης στην Ολλανδία.
Η αφήγηση εκτυλίσσεται γύρω στο 1990, στη Φθιώτιδα και πιο συγκεκριμένα στον Πλατανιά ένα μικρό χωριό του νομού.
Η φράση "χάθηκε το φως του κόσμου" που αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα της Κορτέσας όταν μαθαίνει για τον άδικο χαμό του γιου της, με εντυπωσίασε. Περιγράφει πόσο σημαντικός ήταν ο γιος για τη μητέρα του που η ύπαρξή του για κείνη ήταν σαν το φως του κόσμου.
Αφού ολοκλήρωσα το βιβλίο ένιωσα πολύ συγκινημένη για τον πόνο της Κορτέσας για το Δημήτρη. Με συγκίνησε επίσης η απόφασή της να συνεχίσει τη ζωή της και να αφιερωθεί στα τρία αγαπημένα της εγγόνια.
Τελικά καταλήγω πως στη ζωή παρά τις δυσκολίες της, αν υπάρχουν αγάπη και ελπίδα τα εμπόδια ξεπερνιούνται.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Μαουτχάζεν" του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Από την Αγγελάκη Φιλίππα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και περιγράφει τη ζωή του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάζεν, κατά το Β΄παγκόσμιο πόλεμο αλλά και μετά την απελευθέρωση, την πορεία του μέχρι την Ιταλία και στη συνέχεια την Ελλάδα καθώς και τη γνωριμία του με την Αφγανή Γιαννίνα.
Οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου είναι ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και η φίλη του Γιαννίνα η οποία τελικά προτίμησε την ήρεμη και άνετη ζωή που θα είχε στην Ιταλία από μια μεγάλη γεμάτη περιπέτειες πορεία μέχρι την Ελλάδα, όπου θα την περίμενε ένα αβέβαιο μέλλον.
Η αφήγηση εκτυλίσσεται σχεδόν στο σύνολό της στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας του Μαουτχάζεν από το 1943 οπότε έφτασε ο Καμπανέλλης έως τον Αύγουστο του 1945 που αποχώρησε η τελευταία αποστολή Εβραίων την Παλαιστίνη. Ο Ιάκωβος είχε αποφασίσει να μείνει μαζί τους αντί να φύγει με την πρώτη αποστολή για Ελλάδα γιατί δε θεώρησε σωστό να τους αφήσει τη στιγμή που τον είχαν εκλέξει εκπρόσωπό τους.
Με σόκαρε ιδιαίτερα μια φράση που είπε ένας Γερμανός Ες Ες ο οποίος είχε διατάξει να κόψουν το σώμα ενός Ρώσου σε λωρίδες και να το χρησιμοποιήσουν ως καύσιμο λέγοντας "καλύτερα οι Ρώσοι παρά τα όμορφα γερμανικά δάση μας" δείχνοντας έτσι πόση αξία έδινα οι Γερμανοί στις ζωές των εχθρών τους αλλά και το ρατσισμό να πιστεύουν πως οτιδήποτε γερμανικό είχε μεγαλύτερη αξία από τις ζωές των άλλων λαών. 
Εγώ ταυτίζομαι με τη γενναία και αποφασιστική κυρία Χασσλ που προκειμένου να σώσει αυτόν που αγαπούσε δε δίστασε να παρακαλέσει τους εχθρούς της.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ο μικρός πρίγκιπας" του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ

Από την Καστρινάκη Σοφία
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Ο μικρός πρίγκιπας μετά από τις δροσερές αναμνήσεις του ταξιδιού του, ξετυλίγει μπροστά στα μάτια του πιλότου όλη την επιπολαιότητα, την υπεροψία, τη μιζέρια, τη δίψα για εξουσία και λεφτά των ανθρώπων. Απλά, χωρίς ίχνος διδακτικού τόνου, χωρίς μελοδραματισμούς και υπερβολές κάθε περιγραφή του μικρού πρίγκιπα, κάθε συζήτησή του με τα λουλούδια, την αλεπού και το φίδι  είναι μάθημα ζωής, μια συνεχής αναζήτηση για την αλήθεια. 

Το βιβλίο γράφτηκε το 1943. Ο τόπος της αφήγησης είναι η έρημος Σαχάρα όπου ο αφηγητής προσγείωσε το αεροπλάνό του έπειτα από πιθανή βλάβη.

Η φράση που με εντυπωσίασε ήταν "δημιουργώ δεσμούς" γιατί το να ημερώσεις κάποιον είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, όπως έκανε ο πρίγκιπας με την αλεπού. Νιώθω πως είναι πολύ καλό να έχεις φίλους καθώς επίσης και να ταξιδεύεις. Ένιωσα λύπη όταν  ο μικρός πρίγκιπας πέθανε από το δάγκωμα του φιδιού.

Αυτό που μου έμεινε από την ανάγνωση είναι το ταξίδι και η δημιουργία "δεσμών".

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Το ημερολόγιο της Άννα Φρανκ"

Από την Λούλο Ροζαλίντα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

 

Η Άννα ήταν ένα μοναχικό κορίτσι επειδή η οικογένειά της ασχολούνταν μόνο με τη μεγάλη της αδελφή. Για ότι συνέβαινε στο σπίτι το φταίξιμο έπεφτε στην Άννα και αυτό την στεναχωρούσε ειδικά σε σχέση με τον πατέρα της τον οποίο αγαπούσε πολύ και αυτός υποστήριζε μόνο την αδερφή της. Η Άννα στα γενέθλιά της πήρε ένα ημερολόγιο στο οποίο έγραφε σχεδόν κάθε μέρα.Μετά από λίγο καιρό η Άννα γνώρισε ένα αγόρι και το ερωτεύτηκε. Ήταν μαζί αλλά όχι για πολύ επειδή η Άννα αρρώστησε και πέθανε αργότερα. 

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

'Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου' της Άλκης Ζέη

Από τον Γιάννη Μποτωνάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο έχει ως θέμα μια αληθινή ιστορία. Ένα πόλεμο που έζησαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας. Ο Πέτρος ζει αυτόν το πόλεμο μαζί με τους φίλους και την οικογένειά του. Όταν όμως αρχίσει να χάνει πρόσωπα που αγάπησε, τότε η αγωνία για το τέλος του πολέμου μεγαλώνει.

Οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου της Άλκης Ζέη είναι ο πρωταγωνιστής Πέτρος, η αδελφή του Αντιγόνη, οι γονείς του, ο παππούς του και οι φίλοι του όπως η Δροσούλα, ο Σωτήρης και άλλοι.

Η αφήγηση εκτυλίσσεται στην Αθήνα από τον Οκτώβριο του 1940.

"Έφερα το ΣΥΣΣΊΤΙΟ, είπε τόσο περήφανος λες και είχε βγει πρώτος στην τάξη."

Αυτή η φράση με εντυπωσίασε γιατί δείχνει τη φτώχεια και την πείνα που είχαν οι άνθρωποι τότε.

Μετά την ανάγνωση του βιβλίου ένιωσα στεναχώρια και λύπη. Κατάλαβα ότι δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον από την εμφάνιση και την οικονομική δυνατότητά του και πρέπει να μην είμαστε αχάριστοι με τη ζωή που μας προσφέρεται.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Η μεγάλη πράσινη" της Ευγενίας Φακίνου

Από την Λούλο Ροζαλίντα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο αυτό ήταν από τα πιο ωραία βιβλία που έχω διαβάσει. Αναφέρεται σε μια κοπέλα που είναι ζωγράφος και φοβάται τη θάλασσα αν και δεν έχει πάει ποτέ να τη δει επειδή είναι πολύ μακριά. Στο τέλος όμως ξεπερνά το φόβο της και αυτό πιστεύω πρέπει να κάνουμε όλοι. Πρέπει να ξεπερνάμε τους φόβους μας οι οποίοι δεν είναι τόσο τρομακτικοί όσο νομίζουμε.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Όταν ο ήλιος..." της Ζωρζ Σαρή

Από την Άρτεμη Παπαζαχαρή-Φελεσάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή της Ζωής κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής στην Αθήνα όπου κυρίως έμενε. Η μητέρα της ήταν από τη Γαλλία και ονομάζονταν Έμμα κι ο πατέρας της ήταν διευθυντής σχολείου και τον έλεγαν Σωκράτη. Η Ζωή είχε και δύο μεγαλύτερες αδερφές, την Ειρήνη που ήταν κοντά στην ηλικία της και την Ελένη που ήταν μεγαλύτερη και από τις δυο.
Η Ζωή ήταν αχώριστα δεμένη με τις φίλες της, την Αθηνά, το Κούλι και την Αννούλα. Γι' αυτό ήταν οι πρώτες που έμαθαν οτι ο Περικλής της είπε πως την αγαπά. Όπως ήταν οι πρώτες που έμαθαν το λυπητερό νέο που έφερε ο Άρης, φίλος του Περικλή που πολεμούσαν μαζί αεροπόροι, ότι ο Περικλής σκοτώθηκε όταν το αεροπλάνο του έπεσε. Ο Άρης λίγο καιρό μετά από αυτό πήγε στην Αίγυπτο. Ο Σωκράτης δυσκολευόταν να θρέψει την οικογένειά του γιατί κατά τη διάρκεια της Κατοχής έβρισκες δύσκολα φαγητό και αν έβρισκες ήταν ακριβό. Έτσι αποφάσισε να στείλει τη Ζωή στο Λαύριο όπου δούλευε η αδερφή της και υπήρχε φαγητό και για τις δυο. Η Ζωή στην αρχή δεν ήθελε να πάει, όμως όταν πήγε, έμεινε με την αδερφή της και γνώρισε τον Δημήτρη που ήταν φίλος της Ελένης. Όχι μόνο άλλαξε γνώμη αλλά συμμετείχε και σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις κατά των Γερμανών και των Ιταλών, που οργάνωνε ο Δημήτρης μαζί με άλλους. Ο Δημήτρης δεν άργησε να της πει πως την αγαπάει κι ας την ήξερε λίγες μόνο μέρες. Λίγο καιρό αργότερα γύρισε στην Αθήνα μαζί με τον Δημήτρη, ο οποίος πήγε για να βοηθήσει την αντίσταση και εκεί. Την ίδια στιγμή οι Γερμανοί είχαν πιάσει το Σέβα και το Γιούρα, αδέρφια Λευκορώσοι παιδικοί καλοί φίλοι της Ζωής, που είχαν κηρύξει την απεργία του υφαντουργείου αφού μπήκαν στο σπίτι τους και τους πήγαν βίαια στη φυλακή.
Όταν η Ζωή μίλησε στον πατέρα της για τις διαδηλώσεις του Λαυρίου, εκείνος ταράχτηκε και ήταν κάθετα αρνητικός μαζί της. Γι' αυτό κάθε φορά που πήγαινε να μοιράσει προκηρύξεις, να γράψει αντιφασιστικά συνθήματα ή να πάει σε κάποια συγκέντρωση, έβρισκε διάφορες δικαιολογίες για να καλυφθεί. Την Αννούλα , ένα βράδυ ενώ μοίραζε προκηρύξεις την έπιασαν Ιταλοί φρουροί και την έβαλαν φυλακή. Λίγο καιρό αργότερα, ο Σέβα και ο Γιούρα, έτυχε να βρίσκονται στα ογδόντα τυχαία ονόματα φυλακισμένων που θα κρέμαγαν οι Γερμανοί, λίγο έξω από την Αθήνα. Μάλιστα ο Σέβα είχε στείλει και ένα γράμμα που έγραφε, "Τώρα μπορώ να έχω ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες, γιατί πέθανα για την Ελλάδα". Οι Γερμανοί συνέχιζαν να σκοτώνουν και να βασανίζουν ανθρώπους. Τα βράδια έμπαιναν στα σπίτια και σκόρπιζαν τον πανικό. Όχι για πολύ όμως, οι σύμμαχοι έφτασαν και θα διώξουν τους Γερμανούς. Ωστόσο η Έμμα μια μέρα λιποθύμησε και όταν ξύπνησε έλεγε πως έβλεπε διάφορα, που όμως δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα, είχε τρελαθεί και χρειάστηκε να τη στείλουν στο φρενοκομείο στο Δαφνί. Τώρα τα νοικοκυρικά τα έκανε η κυρα Μοσχούλα. Λίγο καιρό αργότερα η Ελλάδα απελευθερώθηκε, οι Γερμανοί έφυγαν και γινόταν πανηγύρι. Όλοι διασκέδαζαν, σταμάτησαν οι σκοτωμοί, η πείνα η αρρώστια και όλα τα άσχημα του πολέμου.
Η Ζωή είναι τώρα είκοσι χρονών και νιώθει κυρίαρχος του κόσμου. Η Αννούλα βγήκε από τη φυλακή και ήταν ερωτευμένη με το Μιχάλη που γνώρισε στη φυλακή. Η Ζωή θα παντρευόταν το Δημήτρη, το Κούλι και ο Γιώργος, ο ξάδερφος της Ζωής, ήταν κι εκείνοι μαζί αγαπημένοι από τότε που η Ζωή πήγε στο Λαύριο. Το Κούλι το είπε στις φίλες της και ο Άρης έστειλε τηλεγράφημα στην Ειρήνη πως θα γυρίσει στην Αθήνα και εννοείτε πως η Ειρήνη πέταξε από την χαρά της γιατί τον αγαπούσε πολύ.
Αυτά συζητούσαν οι τέσσερις αχώριστες φίλες -Ζωή, Κούλι, Αθηνά και Αννούλα- στο πανηγύρι. Τώρα πια καταργείται η τρέλα, ο θάνατος, η πείνα, η παγωνιά, η αρρώστια, ο φόβος, η απελπισία, τώρα η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Το καπλάνι της βιτρίνας" της Άλκης Ζέη

Από τη Μαρία Χατζημανωλάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Δυο αδερφές, η Μυρτώ και η Μελλίσσα, ζουν την αλλαγή από τη δημοκρατία στη δικτατορία. Ο ξάδερφός τους που είναι αντίθετος με τη δικτατορία "μπλέκει" και οι αστυνομικοί τον κυνηγάνε. Αυτός δε μπορεί να φύγει από τη χώρα.
Οι ήρωες του βιβλίου είναι η Μυρτώ, η Μελλίσσα, η θεία Δέσποινα, ο παππούς, οι φίλοι των κοριτσιών, ο Αλέξης, οι γονείς του Αλέξη, ο Νίκος, ο διευθυντής του γυμνασίου και ο δικτάτορας. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στο Λαμαγάρι.
Μου έκανε εντύπωση όταν ο Αλέξης είπε στη Μένια οτι δεν έρχεται στο σχολείο, γιατί ο διευθυντής του είπε να μη ξαναπάει μ' αυτά τα παπούτσια γιατί ξεφτιλίζει το σχολείο τους. Ο δάσκαλος ήταν πολύ θρασύς και αγενής προς το μαθητή που δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να αγοράσει παπούτσια.
Με συγκίνησε και στεναχωρήθηκα για το Νίκο που τον κυνηγούσαν και δε μπορούσε να φύγει από τη χώρα και άρα έπρεπε να κρύβεται.
Περισσότερο ταυτίζομαι με τη Μυρτώ, γιατί δεν άκουγε τους γονείς της, τη θεία της, ήταν πολύ πεισματάρα και ήθελε να γίνει αρχηγός στο σχολείο της.
Αυτό που συμπεραίνω είναι ότι εξαιτίας της δικτατορίας πολλοί υπέφεραν. Οι αστυνόμοι κυνηγούσαν το Νίκο και αυτός ήταν αναγκασμένος να κρύβεται. Συνέλαβαν τον πατέρα του Αλέξη επειδή έγραφε κακά πράγματα για τη δικτατορία.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Έρως, θέρος, πόλεμος" της Ευγενίας Φακίνου

Από την Άρτεμη Παπαζαχαρή- Φελεσάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Σύμη 1919-1931. Η Ελένη είναι μια γυναίκα που μαζί με το Σωτήρη έκανε δύο μεγάλες κόρες, τη Μαρία, μία μικρότερη και ένα μικρό γιο. Απ' όλα τα παιδιά η Μαρία ξεχώριζε. Ήταν η πρώτη που πήγε σχολείο και ακολούθησαν τα μικρά της αδέρφια.. Εκείνη την εποχή εμφανίστηκε το ραδιόφωνο και το ηλεκτρικό (το ηλεκτρικό ήταν από τους πρώτους που το είδε στη Σύμη, έκανε κύκλους γύρω από τα φώτα και της φαινόταν μαγικό).
Αλεξάνδρεια 1931-1945. Η Μαρία δώδεκα χρονών πήγε στην Αίγυπτο, στην Αλεξάνδρεια και εκεί γνώρισε την Κα Θέκλα που φρόντισε τη Μαρία μέχρι να έρθει η ώρα να φύγει για το Πορτ Τεουφίκ που έμεινε στη θεία της, η οποία της είχε τάξει σπουδές και καλό γάμο. Τελικά κατέληξε να δουλεύει για το γιο της θείας της, δηλαδή να φροντίζει το παιδί του και  να κάνει δουλειές στο σπίτι. Με αφορμή ένα τσακωμό η Μαρία είπε όσα είχαν συμβεί σε μια Γαλλίδα την Μαντάμ Αλουάρ και έμεινε μαζί της στο Πορτ Σάιντ. Η μαντάμ Αλουάρ της έμαθε γαλλικά κι ο μάγειρας του σπιτιού της έμαθε να μαγειρεύει. Ταυτόχρονα διάβαζε βιβλία ιατρικής και έμαθε να κάνει ενέσεις κι απ' αυτό να βγάζει κάποια χρήματα. Ένα καλοκαίρι επισκέφτηκε την οικογένειά της στη Σύμη. Γύρισε στο Πορτ Σάιντ. Λίγο καιρό αργότερα πληροφορήθηκε ότι ο μικρός της αδερφός είχε πεθάνει. Εκείνη στεναχωρήθηκε, έβαλε μαύρα ρούχα και δεν ήταν ευδιάθετη.  Σ' ένα πάρτυ Χριστουγέννων γνώρισε τον Πήτερ με τον οποίο ήταν έτοιμοι να παντρευτούν. Η μαντάμ Αλουάρ πέθανε όταν έμαθε από το ραδιόφωνο ότι η Γαλλία κατακτήθηκε από τους Γερμανούς αφού δεν ήθελε να τρώει και ούσα ογδόντα χρονών πέθανε από ασιτία. Ύστερα, λίγες μέρες πριν παντρευτεί η Μαρία τον Πήτερ, αυτός σκοτώθηκε σε μια αποστολή από μια βόμβα. Τότε η Μαρία αποφάσισε να φύγει, πήγε στην Αλεξάνδρεια όπου δούλευε σ' ένα νοσοκομείο και ξαναβρήκε την Κα Θέκλα. Μετά από διάφορα γεγονότα που συνέβησαν, η Μαρία γνώρισε τον Κυριάκο, παντρεύτηκαν μετά από καιρό και έκαναν ένα κοριτσάκι. Λίγο καιρό μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, το 1945, πήγαν στην Αθήνα, στο σπίτι που έμεναν οι γονείς του Κυριάκου. Εκεί έκαναν ένα δεύτερο κοριτσάκι αλλά δεν είχαν όσα χρήματα χρειάζονταν και η Μαρία άρχισε πάλι να δουλεύει κάνοντας ενέσεις. Οι κόρες της μεγάλωσαν και ο Κυριάκος πέθανε από έμφραγμα. Η Μαρία ήταν χάλια και δεν μπορούσε να το αντέξει. Οι κόρες της Μαρίας προσπαθούσαν να την κάνουν να ξεχάσει εκείνη όμως δε μπορούσε και έτσι το καλοκαίρι πήγε στη Σύμη στους δικούς της. Γύρισε στην Αθήνα μαυρισμένη από τον ήλιο και ανανεωμένη, όμως μετά από λίγο καιρό άρχισε να πονάει η μέση της. Οι κόρες της πίστευαν πως ήταν λόγω ηλικίας, ογδόντα χρονών, αλλά οι εξετάσεις έδειξαν ότι είχε κάποιο άλλο πρόβλημα και χρειάζονταν να κάνει εγχείρηση. Έκανε την εγχείρηση αλλά πάλι δεν ήταν καλά. Η μεγάλη της κόρη έβλεπε την Μαρία, την μητέρα της που τα μισάνοιχτα μάτια της κινούνταν γρήγορα λες και έβλεπε κάτι, της χάιδευε το χέρι και της μιλούσε σιγανά. Τότε μια νοσοκόμα της είπε τρυφερά "τράβηξε το χέρι σου παιδί μου, δεν την αφήνεις να φύγει". Τα χαρακτηριστικά της Μαρίας ήταν τραβηγμένα, δε μιλούσε, δεν επικοινωνούσε, μόνο ανάσαινε αργά και με κόπο. Τα μάτια όλων ήταν καρφωμένα στα χείλη της, στην ανάσα που ήταν όλο και πιο αργή μέχρι που κάποια στιγμή δε ξαναβγήκε. Σταμάτησε και η ανάσα των άλλων,περίμεναν και μ' έναν τελευταίο αναστεναγμό που ήρθε με καθυστέρηση η Μαρία έφυγε.στην κηδεία ήρθαν όλοι, φίλοι και συγγενείς από τη Σύμη, γείτονες από το σπίτι που έμενε. Όλοι έλεγαν πόσο τους είχε εξυπηρετήσει και τους είχε συμπαρασταθεί.
Έκπληκτη η μεγάλη της κόρη άκουσε μια φίλη της που είχε χρόνια να τη δει, να λέει πως κατά τη διάρκεια της Χούντας είχε κρύψει τον άνδρα της σ' ένα υπόγειο της πολυκατοικίας. "Είχε κοινωνική συνείδηση" είπε η φίλη και μ' αυτήν τη φράση αποκρυπτογραφήθηκε όλη η ζωή της Μαρίας. Ήταν μια τελετή με εκπλήξεις. Όταν έφτασε η στιγμή του ενταφιασμού στέκονταν όλοι γύρω από το φέρετρο. Η κόρη της δεν ήθελε να το ανοίξουν, ήθελε να τη θυμούνται όλοι όπως ήταν στα καλά της, όμορφη και ζωηρή. Τα τρία γεροντάκια, ο Γιάννης, ο Γιώργος και ο Άλκης, τρεις παλιοί φίλοι και "σωματοφύλακες" με το δικό τους τρόπο από την Αλεξάνδρεια, σε άθλια κατάσταση όλοι τους ήταν εκεί. Ο Άλκης ξέφυγε από τους άλλους και απαίτησε να ανοίξουν το φέρετρο. Το άνοιξαν, ο Άλκης έσκυψε, της χάιδεψε τα μαλλιά με μεγάλη τρυφερότητα, την φίλησε και της είπε: "Αντίο Μαριώ μου, αντίο Αλεξάνδρεια". 'Αντίο μαμά" είπε η κόρη της και ήταν η δικής τελευταία φράση που δεν τόλμησε να ξεστομίσει. Η πρώτη της κόρη ήθελε να την σκέφτεται και να την φαντάζεται μικρή κάτω από τον φανοστάτη, όταν ήρθαν τα ηλεκτρικά στη Σύμη, την έβλεπε να γυρίζει γύρω γύρω κυνηγώντας τη σκιά της, όπως η γάτα που προσπαθεί να πιάσει την ουρά της.Ζαλίστηκε και στάθηκε, τα φώτα της προκυμαίας έκαναν τρελούς κύκλους γύρω της. Καταλάβαινε ότι ζούσε κάτι μοναδικό, οτι ήταν μια κουκκίδα σε μια ιστορική στιγμή. Όταν συνήλθε από τη ζαλάδα και τα πράγματα πήραν την κανονική τους μορφή, δεν της άρεσαν, τα προτιμούσε τρελά και κινούμενα όπως ήταν πριν. άρχισε να τρέχει πάλι γύρω από το φανοστάτη κι έπειτα ζαλισμένη και παραπαίουσα στάθηκε κι έβλεπε τα φώτα να δίνουν παράσταση μόνο για εκείνη. "Ένα κοριτσάκι τρελάθηκε" φώναξε κάποιος ....

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Οι πύλες της φωτιάς" του Στίβεν Πρέσφιλντ

Της Φιλίππα Αγγελάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Με εντυπωσίασε περισσότερο ο λόγος του Λεωνίδα στη δέσποινα Παράλεια, όπου της είπε ότι επέλεξε τους Τριακοσίους με βάση όχι τη δική τους γενναιότητα, αλλά με τη γενναιότητα των γυναικών τους. Γιατί μετά το θάνατο των Τριακοσίων στις Θερμοπύλες, ο Λεωνίδας ήταν σίγουρος γι' αυτόν, όλη η Ελλάδα θα στρέψει το βλέμμα της στη Σπάρτη, για να δει πως το πήραν οι Σπαρτιάτες. Αν τότε οι γενναίες Σπαρτιάτισσες αντέξουν χωρίς να ρίξουν ένα δάκρυ, θα δώσουν θάρρος σε όλους τους Έλληνες. Αυτό αρχικά φάνηκε άδικο στη Παράλεια, η οποία θα έστελνε το γιο και τον άντρα της στον πόλεμο, όμως μετά βρήκε δύναμη και το δέχτηκε.
Επίσης με εντυπωσίασε, η πραγματικά σκληρή εκπαίδευση που λάμβαναν τα παιδιά στη Σπάρτη. Οι Σπαρτιάτες τα χτυπούσαν, αρκετές φορές θανάσιμα, για να τα κάνουν ανθεκτικά στον πόνο και όχι για να τα τιμωρήσουν. Επίσης τα ενθάρρυναν να κλέβουν. Επιπλέον, αρκετές φορές τα κακομεταχειρίζονταν λεκτικά, όχι για να τα προσβάλλουν, αλλά για να τα κάνουν να συνηθίσουν την προσβολή, να ατσαλώσουν τη θέλησή τους ώστε να ανταποκρίνονται με οργή και φόβο.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Αναφορά στον Γκρέκο" του Νίκου Καζαντζάκη

Της Ειρήνης Πρώιμου
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Είναι το πρώτο βιβλίο του Καζαντζάκη που διαβάζω. Είναι αρκετά δυκολοδιάβαστο, με αποτέλεσμα να ξαναδιαβάζω κάποιες παραγράφους για να το κατανοήσω. Μου άρεσε όμως ο τρόπος γραφής του και θα ήθελα να διαβάσω κι άλλα βιβλία του Καζαντζάκη.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Κρίμα κι άδικο" της Ζωρζ Σαρή

Του Λευτέρη Παγωνάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
 
Αυτό το βιβλίο με εντυπωσίασε πολύ γιατί είχε περιπέτεια και εμείς λίγο άγχος αν η Κορτέσα θα πάει τελικά στην Ολλανδία όπου βρίσκεται ο γιος της ή θα κάτσει με την κόρη της παρόλο που ήθελε να μείνει στον τόπο της μόνο για το εγγονάκι της, τον Ηλία. Στο τέλος η Κορτέσα στεναχωριέται πολύ με το σκοτωμό του γιου της, του Δημήτρη. Από αυτό το σημείο το βιβλίο γίνεται λίγο στενάχωρο.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ε.Π." της Ζωρζ Σαρή

Της Αλεξάνδρας Σμυρλάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
 
Το "Ε.Π." μου άρεσε πάρα πολύ. Στο βιβλίο αυτό περισσότερο μου άρεσε η φιλία που είχε δημιουργηθεί ανάσα στα κορίτσια. Οι φιλίες αυτές μου φάνηκαν πολύ δυνατές, αφού ακόμα και σε μεγάλους τσακωμούς τα κορίτσια μετανιώνουν και ξαναγίνονται Ε.Π. (Ενωμένες Πάντα).

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Σοφία" της Ζωρζ Σαρή

Της Αμαλίας Ορνεράκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
 
Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο "Σοφία" της γνωστής σε όλου μας μας Ζώρζ Σαρή. Πρόκειτε κατάτην γνώμη μου για μια πολύ συγκινητική ιστορία μιας οικογένειας που παίρνει για δουλάκι ένα μικρό κορίτσι που το λένε Σοφία, το οποίο δεν έχει πατέρα και η μητέρα του δεν έχει αρκετά χρήματα για να το μεγαλώσει. Στην πορεία όλα αλλάζουν, όλοι δένονται με τη μικρή και χαίρονται που την έχουν. Στο τέλος η οικογένεια χάρη στη Σοφία, κερδίζει το λαχείο αλλά μόλις φτάνουν σπίτι έχουν παραλάβει ένα γράμμα από την μητέρα της Σοφίας που λέει ότι η Σοφία μπορεί να επιστρέψει πίσω στο σπίτι της. Η οικογένεια στεναχωριέται αλλά και χαίρεται ταυτόχρονα μ' αυτό το νέο. Μετά από συζήτηση αποφασίζουν να πάνε μαζί της και κάθε καλοκαίρι να την επισκέπτονται. Εμένα προσωπικά αυτή η ιστορία με εντυπωσίασε αλλά πιο πολύ με ξάφνιασε το γεγονός ότι πήραν ε΄ναδουλάκι που είναι μικρότερο από την αδερφή μου.
Μια αξιολάτρευτη ιστορία.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ο Θησαυρός της Βαγίας" της Ζωρζ Σαρή

Του Δημήτρη Σκουμπάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

"Ο θησαυρός της Βαγίας" είναι μια περιπέτεια νέων παιδιών που ανακαλύπτουν μια παλιά ιστορία μέσα από μια φίλη τους ψυχολόγο.
Είναι πολύ ενδιαφέρον βιβλίο και περιπετειώδες.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ο πόλεμος, η Μαρία και το αδέσποτο" της Ζωρζ Σαρή

Της Ανδρονίκης Τουπάι
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
 
Στο βιβλίο, αυτό που συγκίνησε πραγματικά είναι πως η Ειρήνη βοηθάει τον Στάθη με την Μαρία η οποία μπαίνει στην καρδιά της και δεν μπορεί να την αποχωριστεί. Τότε, ανεξάρτητα από ποια χώρα είναι, αποφασίζει με τον Περικλή να την υιοθετήσουν. Το άλλο είναι ότι η Ναταλί και η θετή αδερφή της, η Μαρία, στο τέλος σμίγουν και κοιμούνται αγκαλιά. Μου άρεσε τόσο πολύ που θα μπορούσα να το διαβάζω επί μέρες.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Η φανέλα με το εννιά" του Μένη Κουμανταρέα

Της Ειρήνης Πρώιμου
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
 
Κατά τη γνώμη μου, το βιβλίο δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς όμως να σημαίνει πως δεν ήταν ωραίο.
Κάτι χρήσιμο για όλους, είναι το γεγονός ότι μας πληροφορεί πόσο άσχημο είναι το να μην δεχόμαστε τη γνώμη των άλλων, να αγνοούμε τα πάντα και να είμαστε ΕΓΩΙΣΤΕΣ.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Το ψέμα" της Ζωρζ Σαρή

Της Ειρήνης Πρώιμου
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Μου άρεσε πάρα πολύ! Καθώς το διάβαζα μπορούσα να φαντάζομαι κάθε σκηνή. Το περιεχόμενό του ήταν ενδιαφέρον γιατί μιλούσε για ένα ψέμα, κάτι που όλοι έχουμε πει...
Επιπλέον, Πιστεύω πως είναι διδακτικό, γιατί μας μαθαίνει πόσο σημαντικό και άσχημο είναι να λέμε ψέματα, και τι συνέπειες μπορεί να υποστεί ο καθένας μας!

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Τα Γενέθλια" της Ζωρζ Σαρή

Του Πέτρου Φουσκιτάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο μου προκάλεσε θλίψη γιατί μας περιγράφει ένα κορίτσι που έχει γενέθλια την ημέρα της έναρξης της Χούντας. Έχει μια μονότονη ζωή χωρίς χαρούμενα γεγονότα. Στο τέλος του βιβλίου με τους πανυγηρισμούς, το συναίσθημα της θλίψης γίνεται χαρά.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Τα στενά παπούτσια" της Ζωρζ Σαρή

Της Αργυρώς Μαστορακάκη
Με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο μου άρεσε γιατί όταν δυο μικρά παιδάκια αγαπιούνται, το πράγμα γίνεται όλο και πιο αστείο και όλο πιο περίπλοκο γι΄αυτά και ειδικά όταν αποφασίζουν να παντρευτούν.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Ο κύριος μου" της Ζωρζ Σαρή

Της Ροζαλίντα Λούλο
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

Το βιβλίο με εντυπωσίασε. Μιλούσε για ένα ατίθασο αγόρι το οποίο ήταν κακός μαθητής και δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα στο σχολείο αλλά και στο σπίτι. Θα ξαναδιαβάσω αυτό το βιβλίο γιατί μου άρεσε πολύ.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Δέκα ετών διαζευγμένη Νοζούντ Άλι" της Delphine Minoui

Της Αμαλίας Τερεζάκη

με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*

"Σαν τα πουλιά πετούσαν οι ελπίδες της Νοζούντ όταν το "τέρας" με τον Εμπέ της στο δικαστήριο πέρασαν

ούτε να τους δει ούτε να τους ακούσει μόνο κραυγή μεγάλη βάζει το δίκιο της να σώσει

την ιστορία της Μουνέ σαν άκουσε ευθύς αποφάσισε να την βοηθήσει"

Το θέμα είναι η κακοποίηση μικρών παιδιών σε χώρες του τρίτου κόσμου και η φτώχεια που επικρατεί εκεί.

Κεντρικοί ήρωες είναι η Νοζούντ με την οικογένειά  της, ο σύζυγός της και η δικηγόρος Σεντά.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Υεμένη το 2009.

Με εντυπωσίασε η στιγμή που η Νοζούντ ζήτησε τον δικαστή. Από το χαρακτήρα και την συμπεριφορά της πίστευα πως δε το έκανε.

Τα συναισθήματά μου μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης είναι ανάμεικτα. Πρώτα νιώθω λύπη για την Νοζούντ καθώς συνειδητοποιούσα ότι δεν διάβαζα κάποιο μυθιστόρημα αλλά μια αληθινή ιστορία. Επίσης νιώθω χαρά που ένα κορίτσι μίλησε και δε έμεινε άπρακτη.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.

"Καπετάν Μιχάλης" του Νίκου Καζαντζάκη

Της Ειρήνης Πρώιμου 
 με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαγουλά Μαρίας*

Το βιβλίο μιλά για την τουρκοκρατούμενη Κρήτη και συγκεκριμένα για το Μεγάλο Κάστρο (Ηράκλειο). Ο συγγραφέας αφηγείται την καθημερινή ζωή και τις δραστηριότητες των κατοίκων της πόλης πριν τον ξεσηκωμό, για άλλη μια φορά, των Κρητικών κατά των Τούρκων.
Στο βιβλίο αυτό υπάρχουν πολλά πρόσωπα. Κεντρικός ήρωας είναι ο καπετάν Μιχάλης. Εκτός απ' αυτόν σημαντικό ρόλο παίζουν ο Μανούσακας και ο Γιαννακός (Τίτυρος), οι οποίοι είναι αδέλφια του καπετάν Μιχάλη, ο Νουρής και η γυναίκα του Εμινέ, το Θρασάκι (γιος του ήρωα), ο Μητροπολίτης του Αγίου Μηνά, ο πασάς του Μεγάλου Κάστρου, ο γέρο Σήφακας (πατέρας του καπετάν Μιχάλη.
Ο τόπος και ο χρόνος που εκτυλίσσεται η αφήγηση είναι το Ηράκλειο γύρω στα 1889.
Μια από τις φράσεις που μου έκανε εντύπωση για το νόημα της, την είπε ο γέρο Καμπανάρης στον καπετάν Μιχάλη, στη συγκέντρωση που είχαν οι καπετάνιοι για να αποφασίσουν αν θα πάρουν τα όπλα κατά των Τούρκων. Η φράση είναι "...για σκότωσε τον βασιλιά, για μην τον φοβερίζεις.."
Μετά την ανάγνωση του βιβλίου, ένιωσα υπερηφάνεια και θαυμασμό για την γενναιότητα και την ψυχή των Κρητικών. Επίσης ένιωσα δέος και συγκίνηση, διότι μπροστά στην αγάπη τους για την Κρήτη, δεν λογαριάζουν ούτε την ίδια τους τη ζωή.
Πιστεύω ότι πιο κοντά στον χαρακτήρα μου, είναι ο χαρακτήρας του καπετάν Πολυξίγκη. Του άρεσε να είναι περιποιημένος και να προσέχει την εμφάνισή του. Του άρεσαν τα γλέντια και η καλή ζωή, αλλά όταν τον είχε ανάγκη η πατρίδα έπιανε από τους πρώτους το τουφέκι, ανέβαινε στα βουνά και πολεμούσε με γενναιότητα, έβαζε την πατρίδα πάνω από την ζωή του.
Αφού διάβασα το βιβλίο, συμπέρανα πως όταν έχεις θέληση, αποφασιστικότητα, πιστεύεις και αγαπάς κάτι, πρέπει να το υποστηρίξεις με όλες σου τις δυνάμεις, και να αγωνίζεσαι για αυτό.

*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.