Από την Δασκαλάκη Αντωνία
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου είναι ο μεγάλος περίπατος του μικρού Πέτρου και της οικογένειάς του στα χρόνια της κατοχής στην Αθήνα που οι άνθρωποι ζούσαν με το φόβο του θανάτου από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς ή από την πείνα. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στην Αθήνα από τις 27 Οκτωβρίου 1940 έως στις 12 Οκτωβρίου 1944 όταν ελευθερώθηκε η Ελλάδα.
"Ο εχθρός χωρίς όπλα, ο εχθρός που έχει μίσος στα μάτια είναι ο πιο δυνατός". Αυτή η φράση με εντυπωσίασε γιατί όσο δυνατός κι είναι ο κατακτητής, οι κατακτημένοι είναι πιο δυνατοί γιατί παλεύουν για τη λευτεριά και αγωνίζονται με μίσος για την αδικία. Νιώθω τυχερός που είμαι ελεύθερος, που οι μέρες ξεχωρίζουν, που οι άνθρωποι δεν πέφτουν στο πεζοδρόμιο από την πείνα, που κάποιοι πάλεψαν για να ελευθερωθούμε, που μπορούμε να ανοίγουμε τα παραθυρόφυλλα και δε φοβόμαστε να περπατάμε στους δρόμους.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι οι άνθρωποι στα δύσκολα πρέπει να αναλαμβάνουν ευθύνες για όλους και να μη περιχαρακόνωνται στο προσωπικό τους συμφέρον.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από την Μάγδα Αδαμίδη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Στο βιβλίο περιγράφεται η σχέση της Λίας, μιας δημοσιογράφου, με το αφεντικό της καθώς και με τους ανθρώπους που ζούσαν κοντά σ' αυτόν. Πρωταγωνιστούν η Λία που είναι δημοσιογράφος και το αφεντικό της που είναι ένας παράξενος άνθρωπος. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στην Αθήνα περίπου μετά το 2ο Παγκόσμιο πόλεμο και τον Εμφύλιο.
Η φράση που με εντυπωσίασε και εξόργισε γιατί κατάλαβα το άδικο βλέποντας την εκμετάλλευση του εργαζόμενου από τον εργοδότη είναι: "Στο κάτω κάτω πως καταδεχόταν εκείνος που ξόδευε τόσα και τόσα λεφτά σε γλέντια, να στερήσει το δίκιο μιας φτωχής γυναίκας. Μήπως ήξερε τι θα πει οκτάωρο; Τι αγώνες είχαν γίνει για να το κερδίσουν οι εργαζόμενοι...".
Μόλις ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου, ένιωσα ανακούφιση γιατί παρόλα τα γεγονότα και τις παρεξηγήσεις που συνέβησαν, στο τέλος υπήρξε αίσιο και συγκινητικό τέλος.
Νομίζω ότι μοιάζω με τη Λία γιατί με ψυχραιμία προσπαθώ να λύσω το κάθε πρόβλημα, θέλω να τα πηγαίνω καλά με όλους και πάντα υποστηρίζω τα δικαιώματά μου.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις συχνά δοκιμάζονται, αλλά αν υπάρχει καλή θέληση αυτό μπορεί να ξεπεραστεί.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από τον Στέλιο Μάρακα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Θέμα του βιβλίου είναι τα βασανιστήρια που γίνονταν στο Μαουτχάουζεν, η απελευθέρωση των ανθρώπων βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα. Αφηγητής είναι ο Ιάκωβος Καμπανέλης που έζησε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν από το 1943 εως το 1945. Άλλοι ήρωες του βιβλίου είναι η Γιαννίνα, ο Αντώνης, ο Πέτρος, ο Ιωνάς, ο Θανάσης κα. Όλη η αφήγηση εκτυλίσσεται στο συγκεκριμένο στρατόπεδο.
Η φράση "πρέπει να βάλεις μια κρούστα τρέλας για να επιζήσεις" που είπε ο Γιόζεφ Μπαλλίνα με εντυπωσίασε διότι δείχνει ότι ο παραλογισμός που επικρατούσε στο στρατόπεδο δημιουργούσε την ανάγκη μιας ψυχολογικής αποστασιοποιήσης στους κρατούμενους προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν.
Μαθαίνοντας για τις καταστάσεις που συνέβησαν ένιωσα λύπη και τρόμο. Στο Μαουτχάουζεν θυσιάστηκαν πολλοί και χύθηκε πολύ αίμα αλλά αυτό δεν δίδαξε στους ανθρώπους που συνεχίζουν να πολεμούν, να φανατίζονται, να τρομοκρατούν κάνοντας τα ίδια λάθη.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από την Δασκαλάκη Αντωνία
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Θέμα του βιβλίου είναι η ατίθαση συμπεριφορά του μικρού Πασχάλη ο οποίος λόγω της απώλειας του πατέρά του έχει αγενή συμπεριφορά προς το δάσκαλο, τη μητέρα του και όχι μόνο. Ο υπομονετικός δάσκαλος προσπαθεί να του αλλάξει συμπεριφορά. Θα τα καταφέρει άραγε;
Κεντρικοί ήρωες του βιβλίου είναι ο ατίθασος Πασχάλης, η μητέρα του και ο καινούργιος δάσκαλος Κος Αρβανίτης.
Η αφήγηση εκτυλίσσεται στο σπίτι του Πασχάλη αλλά κυρίως στο σχολείο του αρκετά χρόνια πριν. Μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου χάρηκα για την εξέλιξη του Πασχάλη και τον δάσκαλό του που κατόρθωσε να τον βοηθήσει αλλά και θαύμασα τη μητέρα του Πασχάλη που παρά των οικογενειακών προβλημάτων τόσα χρόνια έκανε τα πάντα γι' αυτόν ενώ αυτός είχε άσχημη συμπεριφορά.
Το συμπέρασμα που βγάζω μετά την ανάγνωση του βιβλίου είναι ότι για καθένα παρά τη συμπεριφορά του μπορεί να βρεθεί ένας δάσκαλος που θα του αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από την Ελένη Στρατουδάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου είναι κυρίως η επιστροφή της Ζωής στη Βαγία, ένα μέρος στην Αίγινα όπου είχε περάσει τις παιδικές της διακοπές, μαζί με τον άντρα και τα παιδιά της. Μια φίλη τους όμως η Νικόλ θέλει να βρει πληροφορίες για έναν Γερμανό τον Χανς ο οποίος έζησε στη Βαγία στα χρόνια της κατοχής όταν έχασε τη μνήμη του. Το αποτέλεσμα είναι τα παιδιά της Ζωής και οι φίλοι τους να μάθουν για ένα θησαυρό που έκρυψε ο Χανς και τον οποίο καταφέρνουν να βρουν.
Πρωταγωνιστούν η Ζωή, ο Αλέξης, η Νικόλ, η Σοφία, η Ράνια, ο Άγγελος και η Λίνα.
Με εντυπωσίασε η παράγραφος "οι αρχαιολόγοι ....κι αργότερα Αφαίη" γιατί ο Άγγελος αν και ήταν μικρός είχε τόσες γνώσεις για αυτό το μέρος και γενικά ήταν πολύ έξυπνος.
Το βιβλίο μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί είχε περιπέτεια και ήταν ευανάγνωστο με αποτέλεσμα να με ενθουσιάσει. Ταυτίστηκα με τη Ράνια γιατί αντιμετώπισε ψύχραιμα τον τραυματισμό της αδερφής της.
Το βιβλίο μας αποκαλύπτει το πείσμα των παιδιών να βρουν το θησαυρό του Γερμανού όπου παρ' όλες τις αποτυχίες τους συνέχισαν την προσπάθειά τους μέχρι να πετύχουν.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από την Αγγελάκη Φιλίππα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου είναι η ζωή των κατοίκων της ιαπωνικής πόλης Χιροσίμα δεκαπέντε χρόνια μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας που συγκλόνισε τον κόσμο κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να υποφέρουν και να ζουν τις συνέπειες της έκρηξης. Πολλοί έχουν τρομερά εγκαύματα και κατεστραμμένα μέλη, ενώ άλλοι πεθαίνουν από καρκίνο λόγω της ραδιενέργειας που απορρόφησαν τότε. Διστάζουν να παντρευτούν γνωρίζοντας ότι ολόκληρες γενιές απογόνων τους πιθανό να είναι καταδικασμένοι να γεννηθούν παραμορφωμένοι.
Οι κεντρικοί ήρωες είναι ο αμερικανός Σαμ που επισκέφτηκε τη Χιροσίμα και γνώρισε από κοντά τη φρίκη και τα υπολείμματα που άφησε πίσω της η έκρηξη, η γιαπωνέζα Γιούτα η οποία φιλοξενεί τον Σαμ προσπαθώντας να του κρύψει τα εγκαύματα της αλλά και τη φριχτή μοίρα των κατοίκων της πόλης,η πανέμορφη αδελφή της Οχάτσου, ο σύζυγός της Φούμιο που πέθανε τελικά από καρκίνο. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στη Χιροσίμα δεκαπέντε χρόνια μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας που προκάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους.
"Τα θύματα της ραδιενεργής ακτινοβολίας δεν μπορούν να είναι σίγουρα ότι τα εγγόνια ή τα τρισέγγονά τους δε θα γεννηθούν σαν αυτά τα φοβερά ψάρια" ήταν μια παρατήρηση που έκανε ο γιατρός Νταμάτο γκρεμίζοντας τα όνειρα των δύο αδελφών να γεννήσουν παιδιά ακι να κάνουν οικογένεια. Το κακό είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί που δεν έφταιξαν σε τίποτε πληρώνουν τώρα τα σπασμένα.
Η νεαρή πανέμορφη Οχάτσου αναγκάζεται να το σκάσει από το σπίτι της στη Χιροσίμα προκειμένου να αποφύγει τον αγαπημένο της που θέλει να την παντρευτεί. Η Οχάτσου γνωρίζει πως ποτέ δε θα μπορέσει να του προσφέρει υγιείς απογόνους και μη θέλοντας εκείνος να ζήσει δυστυχισμένος φεύγει μακριά από το σπίτι και την οικογένειά της. Μ' αυτό το περιστατικό κλείνει το βιβλίο προκαλώντας μου αρχικά συμπόνοια προς τη νεαρή γιαπωνέζα γιατί η ζωή της ποτέ δε θα είναι φυσιολογική όπως και κανενός άλλου θύματος της έκρηξης και μετά αγανάκτηση προς αυτούς που δημιούργησαν τόσο κακό και πόνο. Σίγουρα πάντως δε μοιάζω με τη Γιούτα καθώς εκείνη προτιμούσε να κρατάει τα πάντα μέσα της για να μη πληγώσει τους γύρω της ενώ εγώ δεν είμαι έτσι. Ίσως να έχω κάποιες ομοιότητες με την Οχάτσου καθώς και οι δυο είμαστε ανεξάρτητες και αποφασιστικές.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από την Γκέκα Ιωάννα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το βιβλίο μιλά για ένα κορίτσι που είναι θύμα της αγριότητας του πολέμου στην πατρίδα της στο Ιράκ. Οι έξυπνες βόμβες των Αμερικανών της στερούν γονείς, σπίτι και το αγαπημένο της σκυλάκι. Χωρίς κανένα στον κόσμο, βουβή, βρίσκεται σε μια ξένη χώρα, την Ελλάδα, για να διεκδικήσει το δικαίωμα στην αγάπη, τη ζωή τώρα σε μια καινούργια οικογένεια. Πρωταγωνιστούν η Μαρία, το σκυλάκι και ο Στάθης. Τα γεγονότα συμβαίνουν στο Ιράκ και στην Ελλάδα το Μάρτιο του 2003. Η φράση : "Μαρία μου, ποτέ να μη ξεχάσεις τον πόλεμο να μεγαλώσεις και να γίνεις φρουρός της ειρήνης" με εντυπωσίασε. Ένιωσα λύπη γιατί η Μαρία έχασε την οικογένειά της και συγκινήθηκα που βρέθηκε σε άλλη οικογένεια.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από την Αγγελάκη Φιλίππα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Θέμα του βιβλίου είναι οι αγώνες των Κρητικών που αντιστάθηκαν στους κατακτητές ζώντας απομονωμένοι σε απότομες ορεινές περιοχές αλλά και η ζωή των κατακτημένων Κρητικών που είδαν τα σπίτια και τα χωριά τους να καταστρέφονται και τους δικούς τους να εκτελούνται από τους Γερμανούς. Κεντρικοί ήρωες είναι ο Λευτέρης Βολάνης, η αρραβωνιαστικιά του Μαρίνα, η οποία βοήθησε ιδιαίτερα στον αγώνα των ανταρτών μεταφέροντας τρόφιμα και άλλα απαραίτητα, ο αδελφός της Μανώλης, ο οποίος έχει στενή σχέση με το Λευτέρη που κάποτε του είχε σώσει τη ζωή, ο πατέρας της Μπεγομιχελής, ο μικρός Βαγγέλης του οποίου η ιστορία παρουσιάζεται στο τέλος του βιβλίου καθώς και ο Αντώνης ένας στρατιώτης που γυρίζοντας από το μέτωπο της Αλβανίας βρήκε το χωριό του κατεστραμμένο και το σπίτι του γκρεμισμένο.
Τα γεγονότα εκτυλίσσονται στην Κρήτη και ιδιαίτερα σε χωριά του νομού Χανίων κατά την περίοδο από το 1941 μέχρι την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Γερμανούς.
Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, μετά τη παράδοση των Γερμανών και των Ιταλών κατακτητών αναφέρεται πως ο Λευτέρης δέχθηκε τα συγχαρητήρια για τον ηρωισμό του από υψηλόβαθμους αξιωματούχους του Γερμανοιταλικού στρατού. Ένας μάλιστα από αυτούς του επέτρεψε να πάρει ότι επιθυμούσε από τον καταυλισμό παρακαλώντας τον μόνο να του δώσει, αν είχε, κάποια τρόφιμα γιατί ο στρατός του πεινούσε. Είναι αξιοσημείωτη η κατάντια του κατακτητή, ο οποίος αφού σκότωσε, κατέστρεψε, τυράννησε και πρόσβαλε τα θύματά του αναγκάστηκε να παρακαλέσει τους ίδιους ανθρώπους που βασάνισε για ένα κομμάτι ψωμί. Στο τέλος του βιβλίου περιγράφεται η σύγκρουση αρχικά του Λευτέρη και στη συνέχεια όλης της ομάδας του με ένα απόσπασμα βαριά οπλισμένων Ιταλών μετά από προδοσία. Οι αγωνιστές καταφέρνουν τελικά να απωθήσουν τους Ιταλούς οι οποίοι από τότε και έπειτα δεν ξαναπάτησαν στον Σκηνέ- το χωριό του Λευτέρη- από το φόβο τους. Αυτή η κατάληξη με κάνει να αισθάνομαι αρχικά περιφρόνηση για εκείνον που πρόδωσε τον γενναιότερο αγωνιστή της Κρήτης και θαυμασμό για το θάρρος του Λευτέρη και των συντρόφων του και περηφάνια που υπήρξαν κάποτε τόσο άξιοι άνθρωποι και υπερασπίστηκαν τον τόπο μου.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από τον Αυγερινό Αλεξανδρίδη.
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Ο συγγραφέας παρουσιάζει με κωμικό τρόπο τη ζωή κάποιων παιδιών στην Αργεντινή που αποκαλύπτουν αλήθειες με τον παιδικό τρόπο σκέψης τους. Πρωταγωνιστούν η Μαφάλντα, ο αδερφός της ο Νάντο, ο Φελίπε, ο Μανολίτο. ο Μιγκουελίτο και η Ελευθερία. Όλα συμβαίνουν στην Αργεντινή κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ. Με εντυπωσίασε ο κωμικός τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει ο συγγραφέας τα πολιτικά γεγονότα της εποχής. Ταυτίζομαι με τον Φελίπε γιατί είναι έξυπνος, ευαίσθητος και ενώ βαριέται να κάνει κάτι αν προσπαθήσει τα καταφέρνει πάρα πολύ καλά καθώς και επειδή του αρέσουν τα κόμιξ και τα βιβλία. Αυτό που μένει είναι πώς τα παιδιά καταφέρνουν να μην επηρεάζονται από τις πολιτικές αποφάσεις και να περνάνε καλά.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από τον Καρανάκη Αλέξανδρο
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι η φυγάδευση του ξαδέρφου της Μυρτώς και της Μελίσσας από το Λαμαγάρι και η καθημερινή ζωή των κοριτσιών στο σχολείο με τους φίλους τους. Πρωταγωνιστούν η Μελίσσα (Μέλια), η Μυρτώ, η θεία Δέσποινα και ο παππούς τους. Η αφήγηση εκτυλίσσεται την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά σε κάποιο νησί του Αιγαίου. Χάρηκα που Νίκος έφυγε χωρίς να τον πιάσουν οι χωροφύλακες και συγκίνηση γιατί η Μέλια και η οικογένειά της δε θα ξανάβλεπε το Νίκο. Περισσότερες ομοιότητες έχω με το χαρακτήρα της Μελίσσα γιατί μου αρέσει να ακούω ιστορίες και να κάνω φιλίες. Το βιβλίο περιγράφει πως στα πλαίσια ενός κόσμου που καταρρέει-δικτατορία- η Μέλια και η οικογένειά της προχωράνε με αγάπη και συγκίνηση καθώς ο Νίκος φεύγει και πηγαίνει στην επανάσταση της Ισπανίας.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από την Εύα Χάλαρη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Η υπόθεση του βιβλίου αφορά κάποια παιδιά τα οποία πηγαίνουν στην Αίγινα στο χωριό Βαγία. Εκεί θα αναζητήσουν κάποιο χαμένο θησαυρό. Πρωταγωνιστούν ο Αλέξης, η Λίνα, η Ράνια ο Άγγελος και η Νικόλ. Όλα συμβαίνουν κάποιο καλοκαίρι στην Αίγινα, στο χωριό Βαγία στη δεκαετία του ΄60. Όταν τέλειωσα το βιβλίο ένιωθα χαρά, ευχαρίστηση και ενθουσιασμό γιατί τα παιδιά βρήκαν το θησαυρό. Το μήνυμα είναι ¨όταν θέλεις κάτι πολύ και προσπαθείς για αυτό. τελικά το κατορθώνεις¨.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από τη Μανιά Ιουλία
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το βιβλίο περιγράφει το ταξίδι του μικρού πρίγκιπα και την αναζήτησή του φίλων. Κεντρικό ρόλο έχουν ο Μικρός Πρίγκιπας, το τριαντάφυλλο και η αλεπού. Όλα συμβαίνουν το 1943 από αστεροειδή σε αστεροειδή και στη Σχάρα στη γη. Η φράση που με εντυπωσίασε ήταν: ¨Όμως τα μάτια είναι τυφλά. Πρέπει να ψάχνεις με την καρδιά¨ διότι κανείς δεν πρέπει να βλέπει μόνο την εξωτερική εμφάνιση. Χάρηκα γιατί ο Μικρός Πρίγκηπας κατάλαβε με τη βοήθεια της αλεπούς ότι το τριαντάφυλλο ήταν μοναδικό ενώ υπήρχαν εκατοντάδες ακόμα σαν κι αυτό. Μου μένει ότι οι φίλοι είναι σημαντικοί και πρέπει να έχει ο καθένας.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Από τη Δασκαλάκη Αντωνία του Β1
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Θέμα του βιβλίου είναι η συνεχής και καταστροφική μόλυνση του περιβάλλοντος από τους ανθρώπους. Κεντρικοί ήρωες είναι ο Αρίστος και ο παππούς του καθώς και οι γονείς και η γιαγιά του. Η αφήγηση εκτυλίσσεται κυρίως στην Κρήτη και στην Αθήνα στην δεκαετία του ΄70.
Περισσότερο με εντυπωσίασε η φράση: ¨Αν ανοίξει στο κορμί μας μια φλέβα, δε θα βρεις αίμα, αρμύρα θα βρείς¨ στη σελίδα 66 γιατί αυτοί οι άνθρωποι ήταν τόσο δεμένοι με τη θάλασσα και τον κόσμο της. Οι γνώσεις τους για τον θαλασσινό κόσμο ήταν ατέλειωτες.
Μετά από την ολοκλήρωση αυτού του βιβλίου τα συναισθήματά μου είναι αρνητικά εφόσον καθημερινά κάθε άνθρωπος συμβάλλει στην καταστροφή του πλανήτη μας. Επίσης και θυμός είναι ένα από τα συναισθήματα που κυριαρχούν για τους ανθρώπους που αδιαφορούν γι΄αυτό. Ακόμα και χαρά για τους ελάχιστους ανθρώπους που προσέχουν το περιβάλλον σαν τη μητέρα τους και ανακαλύπτουν τους μοναδικούς θησαυρούς του.
Εγώ ταυτίζομαι με τον Αρίστο για το ενδιαφέρον του για το περιβάλλον και την αγάπη του για το θαλασσινό κόσμο. Τελικά καταλαβαίνω ότι όλοι οι άνθρωποι, ο καθένας όπως μπορεί, πρέπει να βοηθούν με οποιοδήποτε τρόπο στη διάσωση του περιβάλλοντος.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
