Από την Δασκαλάκη Αντωνία
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου είναι ο μεγάλος περίπατος του μικρού Πέτρου και της οικογένειάς του στα χρόνια της κατοχής στην Αθήνα που οι άνθρωποι ζούσαν με το φόβο του θανάτου από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς ή από την πείνα. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στην Αθήνα από τις 27 Οκτωβρίου 1940 έως στις 12 Οκτωβρίου 1944 όταν ελευθερώθηκε η Ελλάδα.
"Ο εχθρός χωρίς όπλα, ο εχθρός που έχει μίσος στα μάτια είναι ο πιο δυνατός". Αυτή η φράση με εντυπωσίασε γιατί όσο δυνατός κι είναι ο κατακτητής, οι κατακτημένοι είναι πιο δυνατοί γιατί παλεύουν για τη λευτεριά και αγωνίζονται με μίσος για την αδικία. Νιώθω τυχερός που είμαι ελεύθερος, που οι μέρες ξεχωρίζουν, που οι άνθρωποι δεν πέφτουν στο πεζοδρόμιο από την πείνα, που κάποιοι πάλεψαν για να ελευθερωθούμε, που μπορούμε να ανοίγουμε τα παραθυρόφυλλα και δε φοβόμαστε να περπατάμε στους δρόμους.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι οι άνθρωποι στα δύσκολα πρέπει να αναλαμβάνουν ευθύνες για όλους και να μη περιχαρακόνωνται στο προσωπικό τους συμφέρον.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου είναι ο μεγάλος περίπατος του μικρού Πέτρου και της οικογένειάς του στα χρόνια της κατοχής στην Αθήνα που οι άνθρωποι ζούσαν με το φόβο του θανάτου από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς ή από την πείνα. Η αφήγηση εκτυλίσσεται στην Αθήνα από τις 27 Οκτωβρίου 1940 έως στις 12 Οκτωβρίου 1944 όταν ελευθερώθηκε η Ελλάδα.
"Ο εχθρός χωρίς όπλα, ο εχθρός που έχει μίσος στα μάτια είναι ο πιο δυνατός". Αυτή η φράση με εντυπωσίασε γιατί όσο δυνατός κι είναι ο κατακτητής, οι κατακτημένοι είναι πιο δυνατοί γιατί παλεύουν για τη λευτεριά και αγωνίζονται με μίσος για την αδικία. Νιώθω τυχερός που είμαι ελεύθερος, που οι μέρες ξεχωρίζουν, που οι άνθρωποι δεν πέφτουν στο πεζοδρόμιο από την πείνα, που κάποιοι πάλεψαν για να ελευθερωθούμε, που μπορούμε να ανοίγουμε τα παραθυρόφυλλα και δε φοβόμαστε να περπατάμε στους δρόμους.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι οι άνθρωποι στα δύσκολα πρέπει να αναλαμβάνουν ευθύνες για όλους και να μη περιχαρακόνωνται στο προσωπικό τους συμφέρον.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου