Από την Θεανώς Σεργάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου είναι η ζωή της Άννας στο παράσπιτο που ζούσε με την οικογένειά της εν καιρώ πολέμου στο Άμστερνταμ. Κύριοι χαρακτήρες του βιβλίου είναι η Άννα Φρανκ, ο πατέρας της τον οποίο αποκαλεί Πιμ, η μητέρα της και η αδελφή της Μαργκότ. Τα γεγονότα της αφήγησης συμβαίνουν σ'ένα παράσπιτο στο Άμστερνταμ από το 1942 έως το 1944.
"Ο ήλιος λάμπει, ο ουρανός είναι καταγάλανος, ο άνεμος φέρνει γαλήνη και με διακατέχει ένας τρελός πόθος για όλα. Για φλυαρίες,για ελευθερία, για φίλους, για μοναξιά ... Έχω ένα τρελό πόθο ... να κλάψω. Έχω ένα αίσθημα πως θα σκάσω. Τα δάκρυα με γαληνεύουν, το ξέρω είμαι ανίκανη να κλάψω." Η φράση αυτή μου αρέσει γιατί περιγράφει όλα τα συναισθήματα της Άννας σ'ένα μέρος όπου είναι φυλακισμένη.
Το τέλος του βιβλίου μου άφησε μια απογοήτευση γιατί ένιωσα να τελειώνει απότομα και λυπήθηκα για το θάνατο της Άννας. Πέρα από αυτό είμαι ευχαριστημένη που το διάβασα. Ταυτίστηκα πολύ με την Άννα γιατί οι ανησυχίες της μοιάζουν με τις δικές μου και απολαμβάνει την ανάγνωση ενός καλού βιβλίου όπως κι εγώ. Επίσης μέσα από τα βιώματα της Άννας έμαθα γεγονότα της συγκεκριμένης εποχής κι αυτό ήταν πολύ ενδιαφέρον.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου είναι η ζωή της Άννας στο παράσπιτο που ζούσε με την οικογένειά της εν καιρώ πολέμου στο Άμστερνταμ. Κύριοι χαρακτήρες του βιβλίου είναι η Άννα Φρανκ, ο πατέρας της τον οποίο αποκαλεί Πιμ, η μητέρα της και η αδελφή της Μαργκότ. Τα γεγονότα της αφήγησης συμβαίνουν σ'ένα παράσπιτο στο Άμστερνταμ από το 1942 έως το 1944.
"Ο ήλιος λάμπει, ο ουρανός είναι καταγάλανος, ο άνεμος φέρνει γαλήνη και με διακατέχει ένας τρελός πόθος για όλα. Για φλυαρίες,για ελευθερία, για φίλους, για μοναξιά ... Έχω ένα τρελό πόθο ... να κλάψω. Έχω ένα αίσθημα πως θα σκάσω. Τα δάκρυα με γαληνεύουν, το ξέρω είμαι ανίκανη να κλάψω." Η φράση αυτή μου αρέσει γιατί περιγράφει όλα τα συναισθήματα της Άννας σ'ένα μέρος όπου είναι φυλακισμένη.
Το τέλος του βιβλίου μου άφησε μια απογοήτευση γιατί ένιωσα να τελειώνει απότομα και λυπήθηκα για το θάνατο της Άννας. Πέρα από αυτό είμαι ευχαριστημένη που το διάβασα. Ταυτίστηκα πολύ με την Άννα γιατί οι ανησυχίες της μοιάζουν με τις δικές μου και απολαμβάνει την ανάγνωση ενός καλού βιβλίου όπως κι εγώ. Επίσης μέσα από τα βιώματα της Άννας έμαθα γεγονότα της συγκεκριμένης εποχής κι αυτό ήταν πολύ ενδιαφέρον.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου