Η Ραφαέλα Πέτροβα προτείνει:
Στο βιβλίο γνωρίζουμε
την ζωή ενός παιδιού του Μέλιου. Ο Μέλιος δούλευε σκληρά σε ένα σταύλο παίρνοντας
λιγοστά χρήματα και τρόφιμα ίσα για την επιβίωσή του. Ο ίδιος δεν ήξερε
ανάγνωση αλλά ήταν πρόθυμος να μάθει γιατί ήθελε να μπορεί να διαβάζει βιβλία
κάτι που από πολύ καιρό λαχταρούσε και επιθυμούσε να κάνει αλλά δεν είχε την
δυνατότητα. Μία μέρα με την βοήθεια του δασκάλου του χωριού παίρνει την μεγάλη
απόφαση να μάθει γράμματα. Έτσι μετά από λίγο καιρό έφυγε κρυφά ένα βράδυ με
λιγοστά χρήματα θέλοντας να ακολουθήσει το όνειρό του. Όταν έφτασε στην πόλη προσπάθησε
να βρει σπίτι να νοικιάσει και αφού επιτέλους τα κατάφερε και βρήκε κάτι βολικό
πήγε να δώσει της κατάλληλες εξετάσεις για να τον δεχτούν στο σχολείο. Αλλά παρόλο
που τον δέχτηκαν τα παιδία τον απέφευγαν και οι καθηγητές τον απέρριπταν. Ο
ίδιος είχε μόνο ένα κολλητό όμως οι γονείς του δεν ενέκριναν την φιλία τους και
για αυτό δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι τα παιδία να σταματήσουν την παρέα τους.
Ο Μέλιος όμως όταν αντίκρισε την Αγράμπελη για πρώτη φορά την ερωτεύτηκε και
γιο αυτό ξεκίνησε να της στέλνει γράμματα με τα οποία εξέφραζε τον έρωτά του
χωρίς ανταπόκριση. Μετά από αυτήν του την απογοήτευση κλείστηκε στον εαυτό του,
φεύγοντας και εγκαταλείποντας το δωμάτιο το οποίο νοίκιαζε βρίσκοντας καταφύγιο
σε ένα καταυλισμό τσιγγανών.
Ο Μενέλαος Λουντέμης γεννήθηκε το 1912.
Ήταν πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη και έκανε πολλές περιπλανήσεις ανά την
Ελλάδα. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε το 1938 κατέκτησε το πρώτο κρατικό
βραβείο για το βιβλίο του " Τα πλοία δεν άραξαν ". Έγινε ένας
ξακουστός συγγραφέας μετά τα 48 βιβλία που έγραψε και μεταφράστηκαν σε πολλές
γλώσσες. Δυστυχώς όμως ο ίδιος πέθανε το 1977 στην Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου