Από την Αγγελάκη Φιλίππα
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου κατά τη γνώμη μου είναι η έχθρα και το μίσος που ξέσπασε ανάμεσα σε δυο λαούς που επί αιώνες ζούσαν ειρηνικά, σαν αδέρφια και κατέληξε σ΄ατέλειωτο πόλεμο με βαριά αντίποινα και από τις δυο πλευρές που είχε ως αποτέλεσμα μια από τις μεγαλύτερες σφαγές τς ιστορίας. Είναι επίσης οι δοκιμασίες που υπέμειναν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας που μπήκαν στο στόχαστρο -άθελά τους εξαιτίας της εξουσίας και της δύναμης που είχαν αποκτήσει στο εμπόριο- και υπέφεραν τα πάνδεινα από τους Τούρκους αδερφούς τους.
Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου λέγεται Μανώλης και ζει σ΄ένα χωριό στη Μικρά Ασία, κοντά στη Σμύρνη με την οικογένειά του δηλαδή τη μητέρα του, την αδερφή και τ΄αδέρφια του (ο πατέρας του πεθαίνει στην αρχή της διήγησης).
Η αφήγηση εκτυλίσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα, αρχικά στο χωριό του Μανώλη, το Κιρκιτζέ. Στη Σμύρνη όπου είχε πάει να μαθητεύσει νεότερος κοντά σε έμπειρους εμπόρους και μαγαζάτορες προκειμένου να μάθει το επάγγελμα. Επίσης στα διάφορα στρατόπεδα που υπηρέτησε ο Μανώλης ως στρατιώτης άλλοτε του τουρκικού και άλλοτε του ελληνικού στρατού.
Με εντυπωσίασε μια φράση που είπε σαβανώτρα όταν είχε πάει να σαβανώσει το μωρό της μητέρας του που πέθανε :Αχ, τι ωραίο λειψανάκι! Μακάρι να ήταν δικό μου το μωρό".
Το βιβλίο τελειώνει με την απόδραση του Μανώλη και του φίλου του Πάνου από τη φάλαγγα των Ελλήνων και Ποντίων αιχμαλώτων που θα πήγαιναν να επισκευάσουν όσα κατέστρεψαν, ενώ η Ελλάδα νικούσε το πόλεμο. Σ΄αυτή τη τρομερή πορεία, εκατοντάδες άνδρες δολοφονούνταν σε κάθε τουρκοχώρι ως αντίποινα των Τούρκων για τις οικογένειες και τις περιουσίες που έχασαν. Μου προκαλεί λύπη το γεγονός ότι δυο λαοί που ζούσαν σαν αδέρφια κατέληξαν να σφάζονται μεταξύ τους ια να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των ισχυρών. Επίσης συμπόνοια για τους δυο λαούς γιατί έχασαν τόσα πολλά σ΄έναν ανώφελο πόλεμο που δεν επιθυμούσαν. Σε ατομικό επίπεδο νιώθω θαυμασμό για την τόλμη και τη γενναιότητα Μανώλη, αλλά και τη μεγαλοψυχία του, γιατί ποτέ δε συμμετείχε στα αντίποινα των συμπατριωτών του παρόλο που είχε χάσει πολλούς συγγενείς και φίλους σ΄αυτόν τον πόλεμο.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Το θέμα του βιβλίου κατά τη γνώμη μου είναι η έχθρα και το μίσος που ξέσπασε ανάμεσα σε δυο λαούς που επί αιώνες ζούσαν ειρηνικά, σαν αδέρφια και κατέληξε σ΄ατέλειωτο πόλεμο με βαριά αντίποινα και από τις δυο πλευρές που είχε ως αποτέλεσμα μια από τις μεγαλύτερες σφαγές τς ιστορίας. Είναι επίσης οι δοκιμασίες που υπέμειναν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας που μπήκαν στο στόχαστρο -άθελά τους εξαιτίας της εξουσίας και της δύναμης που είχαν αποκτήσει στο εμπόριο- και υπέφεραν τα πάνδεινα από τους Τούρκους αδερφούς τους.
Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου λέγεται Μανώλης και ζει σ΄ένα χωριό στη Μικρά Ασία, κοντά στη Σμύρνη με την οικογένειά του δηλαδή τη μητέρα του, την αδερφή και τ΄αδέρφια του (ο πατέρας του πεθαίνει στην αρχή της διήγησης).
Η αφήγηση εκτυλίσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα, αρχικά στο χωριό του Μανώλη, το Κιρκιτζέ. Στη Σμύρνη όπου είχε πάει να μαθητεύσει νεότερος κοντά σε έμπειρους εμπόρους και μαγαζάτορες προκειμένου να μάθει το επάγγελμα. Επίσης στα διάφορα στρατόπεδα που υπηρέτησε ο Μανώλης ως στρατιώτης άλλοτε του τουρκικού και άλλοτε του ελληνικού στρατού.
Με εντυπωσίασε μια φράση που είπε σαβανώτρα όταν είχε πάει να σαβανώσει το μωρό της μητέρας του που πέθανε :Αχ, τι ωραίο λειψανάκι! Μακάρι να ήταν δικό μου το μωρό".
Το βιβλίο τελειώνει με την απόδραση του Μανώλη και του φίλου του Πάνου από τη φάλαγγα των Ελλήνων και Ποντίων αιχμαλώτων που θα πήγαιναν να επισκευάσουν όσα κατέστρεψαν, ενώ η Ελλάδα νικούσε το πόλεμο. Σ΄αυτή τη τρομερή πορεία, εκατοντάδες άνδρες δολοφονούνταν σε κάθε τουρκοχώρι ως αντίποινα των Τούρκων για τις οικογένειες και τις περιουσίες που έχασαν. Μου προκαλεί λύπη το γεγονός ότι δυο λαοί που ζούσαν σαν αδέρφια κατέληξαν να σφάζονται μεταξύ τους ια να ικανοποιήσουν τα συμφέροντα των ισχυρών. Επίσης συμπόνοια για τους δυο λαούς γιατί έχασαν τόσα πολλά σ΄έναν ανώφελο πόλεμο που δεν επιθυμούσαν. Σε ατομικό επίπεδο νιώθω θαυμασμό για την τόλμη και τη γενναιότητα Μανώλη, αλλά και τη μεγαλοψυχία του, γιατί ποτέ δε συμμετείχε στα αντίποινα των συμπατριωτών του παρόλο που είχε χάσει πολλούς συγγενείς και φίλους σ΄αυτόν τον πόλεμο.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου