Από την Στέλλα Αυγουσιανάκη
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Η ¨Ζωή εν τάφω¨ είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Στρατή Μυριβήλη. Πρόκειται για ένα αντιπολεμικό μυθιστόρημα σε μορφή ημερολογίου κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος είναι ο λοχίας Αντώνης Κωστούλας που περιγράφει μέσα από τα γράμματα για την αγαπημένη του γεγονότα από τη φρικτή πραγματικότητα του πολέμου.
Η αφήγηση εκτυλίσσεται στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην προκάλυψη του Μοναστηρίου στη Σερβία.
Η φράση που με εντυπωσίασε από το βιβλίο είναι ο αποχαιρετισμός του Αντώνη στην αγαπημένη του πριν φύγει ¨Στην πόρτα σου άκουσα αναφιλητά. Ήσουνα εσύ που έκλαιγες ολομόναχη στο σκοτάδι, έκλαιγες σιωπηλά όλη τη νύκτα. Μπήκα μέσα και δε μιλήσαμε. Έκλαιγες ήσυχα κι εγώ έκαμα πως ξεκουμπώνω το γέλιο, πολύ ασχολημένος τάχα με αυτή τη δουλειά. Γιατί μονάχα να σ΄ ανερωτούσα τι κλαις, θα μ΄έπνιγε το κλάμα. Αυτό θάτανε κάπως αστείο για έναν επαναστάτη φορτωμένο μ΄'ολη την πανοπλία του και με διακόσια φυσίγγια στις μπαλάσκες ...¨.
Το βιβλίο είναι συγκινητικό και παρουσιάζει με ρεαλιστικό τρόπο τις αντιξοότητες που περνάνε οι στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Πιστεύω πως ο Μυριβήλης εξέδωσε το βιβλίο για να μας δείξει τη φρικτή πραγματικότητα του πολέμου.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
με την επιμέλεια της φιλολόγου Μαρίας Μαγουλά*
Η ¨Ζωή εν τάφω¨ είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Στρατή Μυριβήλη. Πρόκειται για ένα αντιπολεμικό μυθιστόρημα σε μορφή ημερολογίου κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος είναι ο λοχίας Αντώνης Κωστούλας που περιγράφει μέσα από τα γράμματα για την αγαπημένη του γεγονότα από τη φρικτή πραγματικότητα του πολέμου.
Η αφήγηση εκτυλίσσεται στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην προκάλυψη του Μοναστηρίου στη Σερβία.
Η φράση που με εντυπωσίασε από το βιβλίο είναι ο αποχαιρετισμός του Αντώνη στην αγαπημένη του πριν φύγει ¨Στην πόρτα σου άκουσα αναφιλητά. Ήσουνα εσύ που έκλαιγες ολομόναχη στο σκοτάδι, έκλαιγες σιωπηλά όλη τη νύκτα. Μπήκα μέσα και δε μιλήσαμε. Έκλαιγες ήσυχα κι εγώ έκαμα πως ξεκουμπώνω το γέλιο, πολύ ασχολημένος τάχα με αυτή τη δουλειά. Γιατί μονάχα να σ΄ ανερωτούσα τι κλαις, θα μ΄έπνιγε το κλάμα. Αυτό θάτανε κάπως αστείο για έναν επαναστάτη φορτωμένο μ΄'ολη την πανοπλία του και με διακόσια φυσίγγια στις μπαλάσκες ...¨.
Το βιβλίο είναι συγκινητικό και παρουσιάζει με ρεαλιστικό τρόπο τις αντιξοότητες που περνάνε οι στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Πιστεύω πως ο Μυριβήλης εξέδωσε το βιβλίο για να μας δείξει τη φρικτή πραγματικότητα του πολέμου.
*Η εκπαιδευτικός Μαρία Μαγουλά στα πλαίσια του μαθήματος των Νέων Ελληνικών και της δραστηριότητας "Φιλαναγνωσία" ενθαρρύνει τους μαθητές της συμπληρώνοντας ένα φύλλο εργασίας να περιγράψουν ένα βιβλίο που διάβασαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου